فروش ویژه

فروش ویژه


0روز0ساعت0دقیقه0ثانیه

فروش ویژه

فروش ویژه


فروش ویژه

فروش ویژه


0روز0ساعت0دقیقه0ثانیه

فروش ویژه

فروش ویژه


0روز0ساعت0دقیقه0ثانیه

برای افزودن متن مورد نظرتان اینجا کلیک کنید

به گزارش استیل پدیا، در سالی که گذشت اغلب فعالان صنعت فولاد از شرایط ناراضی بودند و بسیاری نیز اعمال محدودیت‌ها از سوی دولت را خود‌تحریمی دانسته و بهبود شرایط را منوط به خروج دولت از بازار و تک نرخی اعلام کردن ارز عنوان کردند. مسعود ابکاء مدیر‌عامل شرکت GMI آلمان که در سال‌های نه‌چندان دور مدیر‌عامل ذوب‌آهن اصفهان و از حامیان راه‌اندازی بورس فلزات بوده و چندی نیز از اعضای هیات‌عامل ایمیدرو بود به پرسش‌های ما درخصوص شرایط صنعت فولاد و چشم‌انداز این صنعت پاسخ داد. مشروح این گفت‌وگو در ادامه می‌آید: چشم‌انداز صنعت فولاد را در سال ۱۳۹۸ چگونه ارزیابی می‌کنید؟ سال ۱۳۹۸ برای صنعت فولاد و در کل برای اقتصاد ایران سالی خوب و در عین حال نگران‌کننده‌ خواهد بود. از یک‌سو توسعه ظرفیت‌ها به شرایط قابل‌قبولی رسیده و از سوی دیگر موانعی نیز دست و پاگیر این صنعت خواهد بود. موانعی همچون محدودیت‌های بین‌المللی، حمل‌ونقل داخلی، تامین مواد مورد‌نیاز، آب، تجهیزات و سایر مواد که باید برای هر یک از آنها فکر کرد. حقیقت این است که در فرادست و فرودست و در زیرساخت‌ها، توازن لازم هنوز وجود ندارد. ضمن اینکه به‌دلیل رکود جهانی، رقابت‌های بین‌المللی در بخش بازار شدیدتر خواهد شد. با توجه به تحولاتی که بازار فولاد در سال ۱۳۹۷ با آن مواجه بود و ورود دولت و قیمت‌گذاری محصولات فولادی در طول سال‌جاری، نقش دولت یا به بیانی وظیفه دولت در حمایت از صنعت فولاد را چگونه می‌بینید؟ معتقدم که دولت باید از تصدی‌گری دست‌ بردارد. البته روش خصوصی‌سازی انجام‌شده به بدترین روش ممکن بوده است. چون نه‌تنها خصوصی انجام نشده بلکه از وزارتخانه‌ای که آشنا به مسائل صنعت بوده هم منفک شده و به وزارتخانه‌ای که سازوکار لازم برای کنترل و نظارت و هدایت را ندارد منتقل شده است. جدای از این موضوع، دولت باید زیرساخت‌ها را هرچه سریع‌تر فراهم کند. در سال آتی حمل‌ونقل، معضل بزرگ این بخش از صنعت خواهد بود و پراکندگی جغرافیایی را باید با تامین زیرساخت‌ها جبران کند. قوانین را سهل‌تر و سرعت نظارت را بیشتر کند و حمایت از بخش‌خصوصی واقعی را افزایش دهد. به مسائل زیست‌محیطی به طور ویژه توجه کند تا توسعه پایدار دچار مشکل نشود. با توجه به تشدید تحریم‌ها آیا صنعت فولاد ما که به گفته رئیس انجمن مربوطه برای تولید هر تن فولاد صد دلار ارز‌بری دارد،توان فعالیت دارد ؟ برخی واحدهای ما توان رقابت دارند و برخی نه. ۱۰۰ دلار ارزبری برای همه واحدها یکسان نیست. ما به دلیل انرژی ارزان مزیت خوبی در صنایع انرژی‌بر داریم ولی واقعیت این است که برخی واحدهای ما پشت سایه یارانه انرژی پنهان شده‌اند. قطعا نباید انرژی به نرخ جهانی حساب شود ولی دلیلی هم ندارد که کمتر از قیمت تمام‌شده، انرژی را دریافت کنند. اگر این حقیقت را بپذیریم، تحلیل اقتصادی واحدها منطقی‌تر و آسان‌تر خواهد بود. پاشنه آشیل صنعت فولاد ما چیست؟ تا به حال اقدامی برای رفع آن صورت گرفته است؟ با وجود مزیت‌هایی که در صنعت فولاد داریم اما نقطه ضعف‌هایی داریم که باعث می‌شوند صنعت ما از این نواحی آسیب‌پذیر باشند. پراکندگی، توسعه بدون مطالعه، رقابت‌های غیرمنطقی در بازار، عدم توجه به صادرات و بازاریابی بین‌المللی و برند‌سازی، بسته عمل کردن شرکت‌ها، مدیریت‌های غیرمسلط، حمل‌ونقل و زیر ساخت‌های حمل‌ونقلی ارزان و نبود سیاست‌های بلندمدت همگی از پاشنه آشیل‌های صنعت فولاد هستند. به گفته رئیس‌جمهور بخش‌خصوصی ما در این شرایط سخت نیاز به حمایت دولت برای حضور در بازار‌های جهانی دارد.این اقدامات بهتر است در چه حوزه‌ای باشد؟ دولت اولین کاری که باید انجام دهد پیگیری مسائل بانکی بین‌المللی است و باید در تامین زیرساخت‌ها گام اساسی بردارد. باید با توجه به بضاعت مملکت توسعه‌های لازم در فرادست و فرودست را راهبری کند. برای برخی از این بخش‌ها باید دولت سیاست تشویقی در نظر بگیرد تا ارزبری کاهش یابد. ما در الکترود گرافیتی در فروآلیاژها، در صنایع جنبی، دچار کمبود هستیم. سیاست‌های دولت می‌تواند تاثیرگذار باشد. قیمت تمام شده فولاد در ایران بالاتر از استاندارد‌های جهانی عنوان شده،چه پیشنهادی برای بهبود عملکرد واحد‌های فولادی دارید؟ من معتقدم می‌توانیم قیمت تمام شده واقعی و مناسب‌تری داشته باشیم. تحمیل پرسنل اضافی به شرکت‌ها خطا بود. پشت یارانه انرژی استراحت‌کردن خطاست. حسابداری صنعتی اشکال دارد. حضور در بازار بین‌المللی فقط با چند شرکت و شخص محدود،نقطه ضعف ماست. عدم توجه به آموزش، بهره‌وری را پایین می‌آورد و تمامی این موارد نتیجه‌اش افزایش قیمت تمام‌شده است. ادغام واحد‌های فولادی می‌تواند در ایران اجرایی شود؟ ادغام خوب، خوب است و ادغام بد، بد.اگر مطالعه شده و بدون حب و بغض باشد یک راه‌حل است. فقط باید توجه شود که مرحله به مرحله دولتی‌تر نشود. سرمایه‌گذاری و تولیت و تصدی‌گری دولت، فساد می‌آورد. دولت باید زیرساخت‌ها را فراهم کند و زمینه سرمایه‌گذاری را تسهیل کند.در انتها خوب است به یک نکته اشاره کنم، اگر‌چه از سیاست چندان سر رشته ندارم اما به‌نظرم در کشور دوگروه در قدرت هستند. نخست افراد راستگو و پر تلاش و دوم افراد رانت‌جو و به اصطلاح عادت کرده به پول‌های شیرین و بادآورده. برای تصدی مدیریت‌ها ما باید به دنبال افراد راستگو، حلال‌خور، پرتلاش و کاربلد باشیم.

به نقل از سایت فلزات آنلاین، سرمایه‌های انسانی در حقیقت عامل بیشترین ارزش افزوده هر بنگاه اقتصادی هستند، زیرا این نیروها قادر خواهند بود یک بنگاه بزرگ اقتصادی با بیشترین ارزش افزوده ممکن ایجاد کنند. علاوه بر این، نیروی انسانی دارای توانایی‌هایی همچون خلق ثروت، ایجاد خلاقیت، برتری اقتصادی، دانش، تکنولوژی و غیره هستند. در صنعت فولاد نیز به‌دلیل سنگینی فضای رقابت میان شرکت‌های تولیدکننده، نیروی انسانی اهمیتی دو چندان می‌یابد. امروزه نه فقط صنعت فولاد، بلکه تمامی صنایع باید برای بقا در بازارهای جهانی، به نیروهای انسانی و نیازهای آن‌ها توجه کنند و بیش از گذشته بها دهند. این موارد همواره در شرکت فولاد مبارکه به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در کشور و یکی از شرکت‌های پیشرو در زمینه محصولات فولادی خاص، در دستور کار قرار گرفته است. چرا که سرمایه‌های فولاد مبارکه بر پایه سرمایه‌های انسانی شکل گرفته است. توجه به نیروهای انسانی در فولاد مبارکه، حفظ، رشد و تعالی آن‌ها طی سال‌های گذشته باعث شده است تا فولاد مبارکه نه تنها بازارهای ایران، بلکه بازارهای بین‌المللی را در زمینه محصولات فولادی فتح کند.

صنعت فولاد از صنایع زیربنایی و حیاتی کشور است و نقش بزرگی در توسعه همه‌جانبه کشور ایفا می‌کند. نگاه رو به جلو و توسعه‌ای به این صنعت در سندهای توسعه کلان کشور همچون سند توسعه چشم‌انداز 1404 نیز تاییدکننده همین موضوع است. سئوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که برای نیل به این اهداف مهم چه عواملی اثرگذار بوده و از بین این عوامل کدام یک قابلیت تاثیر بیشتری را دارا هستند؟ در پاسخ به این سئوال باید گفت که عوامل اقتصادی، فناوری، اجتماعی، سیاسی، قانونی، نوآوری و سرمایه‌های انسانی از مهم‌ترین این عوامل هستند که در بین آن‌ها نقش سرمایه‌های انسانی به دلایلی که برشمرده خواهد شد، بسیار زیاد است و کشور را قادر به اصلاح و جبران کمبودهای سایر حوزه‌ها نیز خواهد کرد.

سرمایه‌های انسانی بازیگران بی‌بدیل عرصه‌های مختلف

سرمایه‌های انسانی به دلیل ویژگی‌هایی همچون تجدیدناپذیری، پیچیدگی، تغییرپذیری، چندوجهی بودن، قابلیت سازگاری و غیره، تفاوت اساسی با سایر عوامل تاثیرگذار بر رشد و پیشرفت صنعت فولاد دارند. به دلیل همین تفاوت‌ها و قابلیت تاثیرگذاری غیر قابل پیش‌بینی آن‌ها است که لقب برازنده سرمایه انسانی را به آن‌ها نسبت داده‌اند. علاوه بر این، تجربه بازیگران برتر در عرصه صنعت فولاد نشان‌دهنده این است که در شرایط حساس، همین سرمایه‌های انسانی عامل برتری یا عقب افتادن برخی صنایع فولادی از دیگر شرکت‌ها شده‌اند. چنین تجربیاتی در عرصه‌های کلان‌تر همچون صنعت، کشور، منطقه و دنیا نیز قابل مشاهده است. برای بررسی عمیق‌تر موضوع و ریشه‌یابی دلایل بروز این تجربیات می‌توان نقش سرمایه‌های انسانی در زمینه‌سازی بسترهای موفقیت و پیشرفت را به تفکیک مورد بررسی قرار داد.

سرمایه‌های انسانی عامل برتری اقتصادی

سرمایه‌های انسانی به‌دلیل تاثیرگذاری مستقیم بر دستاوردهای مختلف فعالیت یا توسعه بنگاه‌های اقتصادی، نقش مهمی را در موفقیت آن‌ها بازی می‌کنند. از جمله این که سرمایه‌های انسانی با اِعمال توان ذهنی و عملیاتی خود بر هزینه‌ها، درآمدها، پیامدها و زنجیره تامین و عرضه یک بنگاه اقتصادی، موجب رشد یا نزول بهره‌وری آن می‌شوند. به همین دلیل می‌توان عنوان کرد که امروزه از مهم‌ترین ارزیابی‌ها برای ارزش‌گذاری یک بنگاه، ارزیابی سرمایه‌های فکری آن محسوب می‌شود که سرمایه‌های انسانی نیز از همین دسته سرمایه‌ها هستند و عامل مهمی در تفاوت ارزش بنگاه‌های اقتصادی مختلف با منابع فیزیکی یکسان به‌شمار می‌روند. بدیهی است که برخورداری از چنین ارزشی زمینه‌ساز به‌وجود آمدن تبعات مثبت فراوانی از جمله جلب نظر سرمایه‌گذاران، مشتریان و تامین‌کنندگان مختلف به سازمان و در نتیجه شکل‌گیری موفقیت اقتصادی آن خواهد شد.

سرمایه‌های انسانی عامل موفقیت اجتماعی

سازمان‌ها به‌عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان نهاده‌های اجتماعی، از سویی، با ایجاد رونق در عرصه‌های مختلف قادر به تولید، رشد و توسعه سرمایه‌های عظیم اجتماعی هستند و از سوی دیگر، با توجه به تاثیرگذاری بالقوه زیاد نیروهای اثرگذار اجتماعی بر سازمان‌ها، نگاه جامعه و نهادهای آن به یک صنعت یا سازمان می‌تواند در موفقیت آن بسیار تاثیرگذار باشد. سرمایه‌های انسانی به‌عنوان فصل مشترک سازمان و جامعه، از طریق انتقال دغدغه‌ها و انتظارات جامعه به سازمان و برنامه‌ریزی و تلاش برای رفع این دغدغه‌ها و نیز برآورده کردن این نیازها می‌توانند نقشی بی‌بدیل در افزایش سرمایه اجتماعی سازمان و تبدیل آن به بازیگری مفید در این عرصه ایفا کنند. این مهم برای صنعت فولاد که همواره متهم به ایجاد تبعات نامطلوب برای نهاده‌های اصلی جامعه همچون محیط زیست آن است، اهمیتی دو چندان می‌یابد.

نقش آفرینی سرمایه‌های انسانی در پاسداشت منابع حیاتی کشور

با توجه به محدودیت منابع مختلف در سراسر دنیا ـ که کشور ما نیز از آن مستثنی نیست ـ نقش سرمایه‌های انسانی به‌عنوان برنامه‌ریزان و عملگران صنعت فولاد می‌تواند در این زمینه حیاتی باشد. برنامه‌ریزی در زمینه افزایش بهره‌وری در مصرف نهاده‌های کمیابی چون آب، انرژی و مواد اولیه، که از مهم‌ترین مصارف صنعت فولاد نیز هستند، از جمله تاثیرات مهم آن‌ها است. همچنین حفظ و حراست از منابع کمیاب محیط زیستی ـ از جمله برنامه‌ریزی مناسب در حفاظت از آب و هوا و منابع زیستی کشور  ـ می‌تواند جایگاه صنعت فولاد را که از دیرباز متهم به فعالیت نامناسب در این عرصه‌ها بوده است در دیدگاه جامعه بهبود ببخشد و سرمایه اجتماعی آن را ارتقا دهد.

سرمایه انسانی، مهم‌ترین نقش‌آفرینان در تمامی عرصه‌ها

در عرصه‌های استراتژی، دانش، فناوری و نوآوری، سرمایه انسانی مهم‌ترین نقش‌آفرینان محسوب می‌شود. برخورداری از استراتژی صحیح برای پیشرفت و فناوری مناسب از جمله مهم‌ترین دغدغه‌های فعالان صنعت فولاد به‌شمار می‌رود و در همین حال ارتقای تکنولوژی می‌تواند تاثیرات بسیار مهمی بر همه عوامل دیگر داشته باشد. در این میان، سرمایه‌های انسانی در ضمن آن که با توانایی‌های خود، بسترساز استفاده از تکنولوژی‌های جدید وارداتی هستند، با نوآوری و خلق دانش، ایجادکننده بالقوه تکنولوژی‌های جدید نیز هستند. در همین حال، از مهم‌ترین دلایل بی‌بدیل بودن سرمایه‌های اجتماعی، توان نامحدود آن‌ها در عرصه نوآوری است که بنا بر این دلیل، به هیچ عنوان قابل کپی‌برداری نیستند و می‌توانند فراهم‌کننده بستر ایجاد مزیت رقابتی پایدار برای صنعت فولاد کشور باشند. مصادیق جهانی بسیاری از شرکت‌های موفقی که تنها دارایی آن‌ها حقوق مالکیت فناوری‌ها یا اختراعات است نیز همواره این موضوع را اثبات می‌کند.

این مقوله، بیش از پیش نقش خانواده‌ها و مراکز آموزشی و پرورشی کشور را در توسعه نسلی خلاق از طریق بهبود یا حتی بازنگری شیوه‌های تربیتی و آموزشی نسل‌های آینده روشن می‌سازد. همچنین اهمیت نقش‌آفرینی نهادهای آموزشی فنی و عالی کشور در توسعه صنعت فولاد نیز به همین دلیل است. علاوه بر این، باید در همین راستا، ضرورت توجه روز افزون به خلق، کسب و به اشتراک‌گذاری دانش نیز مورد توجه قرار گیرد.

سرمایه‌های انسانی، بسترساز رشد معنوی و اخلاق در سازمان

معنویت و اخلاق از مهم‌ترین موضوعات مورد توجه سازمان‌های امروز است. تجربه ایجاد آسیب‌های مختلف حاصل از فعالیت‌های غیر اخلاقی سازمان‌ها برای جامعه موجب شده است که این موضوع بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. در کشور ما نیز که صاحب سرمایه‌های عظیم معنوی و اخلاقی حاصل از آموزه‌های اسلامی، الگوهای تاریخی و اجتماعی است، توجه به این موضوع، می‌تواند به‌عنوان یکی از زمینه‌های کسب مزیت رقابتی پایدار، موجب موفقیت روزافزون همه صنایع و به ویژه صنعت فولاد شود. یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند موجب ایجاد تفاوت سرمایه‌های انسانی با سایر انواع سرمایه باشد نیز همین موضوع معنویت و اخلاق است. برخورداری از منابع انسانی فرهیخته و دارای ظرفیت معنوی مناسب می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد، رشد و ارتقای سرمایه‌های عظیم اجتماعی در عرصه ملی و جهانی برای صنعت فولاد شود.

لزوم توجه به پرورش سرمایه‌های انسانی

با توجه به مطالب بیان‌شده، می‌توان نتیجه‌گیری گرفت که سرمایه‌های انسانی در کنار ارزش‌آفرینی برای سازمان‌ها، می‌توانند به‌عنوان زمینه‌ساز بروز سایر قابلیت‌ها در سازمان نیز مورد توجه قرار گیرند. این مهم لزوم توجه به پرورش سرمایه‌های انسانی را بیش از پیش روشن می‌سازد. به همین دلیل توجه به بهبود و حتی در موارد لزوم بازنگری شیوه‌های آموزش و پرورش این سرمایه‌ها قبل از پیوستن به صنعت فولاد با ایجاد مشارکت دوجانبه بین صنعت و نظام آموزش و پرورش کشور در همه مقاطع، حیاتی است. همچنین توجه مناسب به آموزش و توسعه کارکنان پس از ورود به سازمان‌ها نیز بسیار مهم تلقی شده و از مهم‌ترین دلایل ایجاد مزیت برای شرکت‌های برتر داخلی و خارجی به‌شمار می‌آید.

توجه به شایسته‌سالاری در فرآیند جذب سازمان‌ها

شایستگی جزئی اساسی از مفهوم سرمایه انسانی است و در کشور تنها در صورتی قادر به استفاده از عنوان سرمایه‌های انسانی برای کارکنان خود خواهیم بود که طی فرآیند جذب نیروی انسانی، در همه زمینه‌ها به شایسته‌سالاری توجه کنیم. از مهم‌ترین این عرصه‌ها در کشور، جذب شایسته‌ترین‌ها برای ورود به صنعت فولاد است. این موضوع علاوه بر افزایش سرمایه‌های بالقوه فکری زمینه‌ساز کاهش هزینه‌های بعدی، که ناشی از برخوردار نبودن نیروهای جذب شده از پتانسیل‌های لازم است، می‌شود، موجب رشد قابلیت نوآوری و توسعه سازمان‌ها نیز خواهد شد.

طراحی نظام‌های مناسب نگهداری برای کارکنان

سرمایه به توجه و نگهداری نیاز دارد. سرمایه‌های انسانی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بنابراین طراحی نظام‌های حفظ نیروی انسانی مناسب در عرصه صنعت فولاد می‌تواند موجبات رشد روز افزون این صنعت را که نتیجه افزایش تلاش، اشتیاق و شایستگی کارکنان خواهد بود، بیش از پیش فراهم آورد. در این میان باید نقش نهادهای خدمت‌دهنده در این عرصه به کارکنان نیز شاهد برخی بهبود‌ها باشد. از جمله این نهادها صندوق‌های تامین و بازنشستگی کارکنان است که با فعالیت بهتر می‌توانند هر گونه دغدغه نامطلوب کارکنان را از بین ببرند و موجب ارزش افزایی روزافزون آن‌ها شوند که همین امر در نهایت منجر به سودآوری بیشتر نهادهای ذکرشده نیز خواهد شد.

سخن پایانی

در پایان یک بار دیگر یادآوری می‌شود که سرمایه‌های انسانی تنها سرمایه‌های غیر قابل نسخه‌برداری سازمان‌ها هستند و لزوم توجه بیش از پیش به رشد و بالندگی همه جانبه آن‌ها می‌تواند در آینده‌ای نه‌چندان دور، موجب رشد و بالندگی صنعت فولاد به‌عنوان یکی از ارکان رشد کشور باشد. تمامی موارد یادشده در شرکت فولاد مبارکه به‌عنوان اصول و ارزش‌های والای نیروی انسانی، سرلوحه تمامی فعالیت‌های شرکت قرار گرفته است و شرکت فولاد مبارکه با این اصول طی سال‌های گذشته توانست خود را به یکی از بزرگ‌ترین بنگاه‌های اقتصادی در سطح کشور مطرح سازد.

 

بارگذاری پرونده‌ها

آهن از اولین اختراعات بشریست و به‌صورت سنتی از دیرباز در ایران، چین و اروپا تولید می‌شده است. اهمیت این عنصر برای انسان تا جایی است که در قرآن نیز سوره ای اختصاصی برای آن نازل شده و از محاسن فولاد برای مردم سخن گفته است هرچند در زمینه به‌دست آوردن آن نیز سختی‌هایی هست (سوره الحدید).
به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، روش‌های نوین تولید فولاد بر اساس یافته‌های علمی‌در قرون وسطی و دانشمندان این عصر عملیاتی شده است ولی تولید فولاد در مقیاسهای صنعتی از اواخر قرن هجدهم میلادی با روش کوره بلند در اروپا راه اندازی شد. استفاده وسیع از مارک‌های مختلف و انواع فولاد در ساختمان سازی‌های مدرن و پلها، راه آهن، خودرو، کشتی سازی و دیگر مصارف صنعتی به‌سرعت آن را به کالایی بسیار ارزشمند تبدیل نمود و دارندگان تکنولوژی تولید فولادتوانستند از سرعت بالاتری در دستیابی به توسعه اقتصادی بهره مند شوند.
در دهه هفتاد میلادی مهمترین تولید کنندگان فولاد در دنیا روس‌ها، ژرمن‌ها و آمریکاییها بودند. هرچند انگلستان، ایتالیا و فرانسه نیز در تولید فولاد توانایی هایی داشتند. روس‌ها به‌دلیل ذخایر مناسب سنگ آهن و ذغال‌سنگ که در کوه‌های اورال و ناحیه سیبری قرارداشت و منازعات جنگ سرد با غرب، سرمایه گذاری ویژه ای در این صنعت مهم انجام داده و از قطب‌های این صنعت محسوب می‌شوند.
ویژگی ژرمن‌ها تکنولوژی، دقت و توان مهندسی آنها بود. شاید تا همین امروز بتوان آلمان را بزرگترین تولید کننده فولاد‌های فوق تخصصی و صنعتی در دنیا دانست. آمریکایی‌ها اما با توجه به نگاه اقتصادی خود و این موضوع که بزرگترین تولید کننده خودرو، لوازم خانگی و ساختمان سازی آن روز دنیا بودند به صنعت فولاد روی آوردند. با این وجود امروزه آمریکاییها تمام نیاز خود به فولاد را تولید نمی‌کنند و بخش مهمی‌از ورق و محصولات طویل خودرا از ترکیه و دیگر کشورهای تولید کننده وارد می‌کنند.

صنعت فولاد و توسعه زیر ساخت‌ها

کشورهایی که در بعد صنعتی وارد تولید فولاد شدند می‌‌بایست مولفه‌های زیر ساختی مناسبی را برای آن تهیه می‌کرد که راه‌ها و راه آهن، اسکله، خطوط کشتیرانی و استحکامات بارگیری بندری و ناوگان‌های حمل زمینی و ریلی از جمله مهمترین بسترهای لازم بود. این زیرساخت‌ها نه تنها به صنعت فولاد این کشورها جان تازه ای دمید بلکه زمینه ساز رشد در معادن، ترانزیت و صنایع دیگری شد که توسعه پایدار این کشورها را پایه گذاری نمود.
جدول مقابل نشان دهنده میزان تولید فولاد چند کشور در سال‌های ۱۹۸۰ و ۲۰۱۳ می‌باشد که به‌صورت رسمی‌توسط انجمن جهانی فولاد (World Steel Association) انتشار یافته است:
بررسی این جدول نشانگر رشد 22 برابری تولید فولاد چین و رشد نزدیک به 8 برابری تولید فولاد کره جنوبی است، دو کشوری که با سرمایه گذاری در صنعت مادری همچون فولاد بستر را برای توسعه شتابان و اضافه نمودن خود به اقتصادهای برتر دنیا ایجاد کرده‌اند. در میان کشورهای این جدول شاید ایتالیایی‌ها و فرانسویان با رشد منفی در تولید فولاد همراه بوده اند اما این دو کشور به‌طور ویژه ای به فروش خدمات و تجهیزات کارخانه‌های صنعتی فولاد پرداخته و از مهمترین صاحبان تکنولوژی در این زمینه هستند.
آلمان نیز تولید محصولات فولادی صنعتی و با ارزش افزوده بسیار بالا را در خطوط تولیدی فولاد خود جایگزین محصولات ساختمانی و ورق نموده و خدمات مهندسی و ماشین آلات از دیگر فعالیت‌های فولادی این کشور است. به‌طور کلی حساس ترین قطعات فلزی خاص و ویژه در آلمان ساخته می‌شوند که دارای ارزش افزوده چند برابری نسبت به ورق یا فولادهای ساختمانی است.

مزایای صنعت فولاد

فولادسازی صنعتی بسیار پیچیده است. این صنعت علاوه بر ایجاد زنجیره ارزش افزوده مناسبی از معدن تا مصرف، به ایجاد تعداد زیادی مشاغل اصلی و فرعی منجر می‌شود. شغل‌های مرتبط با بهره برداری از معادن، حمل و نقل، تولید فولاد، بازرگانی، آموزش، تهیه تجهیزات و ماشین آلات، مشاوره و بروزرسانی تجهیزات و خدمات پرسنلی را می‌توان تنها بخش کوچکی از منفعت‌های فولاد دانست.
رونق اقتصادی یک کشور و وجود بازارهای صادراتی دائمی‌( در صورت تولید محصولات متنوع، استاندارد و با قیمت رقابتی) از دیگر مزایای صنعت فولاد است که در کنار این موضوع باید به پرورش خیل عظیمی‌از کارشناسان دیگر صنایع در صنعت فولاد به عنوان صنعتی مادر اشاره کرد. دانستن این نکته شاید جالب باشد که یکی از مهمترین منابع درآمدی شرکت تیسن کروپ آلمان از طریق آموزش به متخصصان صنایع دیگر کشورها در این شرکت تولید کننده فولادمحقق می‌شود . فروش تکنولوژی و خطوط تولید ( فولاد مذاب، نورد و ..) و پشتیبانی‌های فنی و مهندسی از دیگر مزایای این صنعت است.

چالش‌های صنعت فولاد

مخالفان زیادی از مردم مناطق اطراف کارخانه‌های فولاد گرفته تا مدافعان محیط زیست به ایجاد مشکلات فراوانی برای فولادسازان می‌پردازند و قوانین سختگیرانه ای توسط دولت‌ها برای این صنعت در نظر گرفته می‌شود که بسیار هزینه بر است. دیگر چالش‌های عظیم این صنعت شامل تولید فزاینده چین (عمدتا با چشم پوشی از برخی استانداردها و حمایت‌های دولتی) است که به قیمت‌های جهانی آن لطمه زده و حاشیه سود آن را کاهش داده است. نیاز به آموزش‌های پرهزینه و دائمی، نیروی کار متخصص و گرانقیمت و نوسازی خطوط تولید چالش‌های دائمی‌این صنعت است و مخاطرات انسانی و تجهیزات از دیگر موارد زیانبار این صنعت جذاب اما پر هزینه است.